Τι να δω & κάνω

Νοτιοανατολικά του νησιού της Κεφαλονιάς, στο φαράγγι του Πόρου και σε ύψος 70 μέτρων βρίσκεται το Σπήλαιο της Δράκαινας. Η έκταση του υπολογίζεται στα 90 τετραγωνικά μέτρα. Η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδας πραγματοποίησε ανασκαφές από το 1992 έως το 2005 με αποτέλεσμα να χρονολογηθούν οι δραστηριότητες στο σπήλαιο.

Σύμφωνα με τις ανασκαφές το σπήλαιο υπήρχε από τη Νεότερη Νεολιθική Εποχή έως την Εποχή του Χαλκού. Μετά από χρόνια εγκατάλειψης το σπήλαιο πήρε ζωή από το τέλος του 7ου έως τον 20ο αιώνα π.Χ. ως το Ιερό των Νυμφών και του θεού Πάνα, ενώ τη σύγχρονη εποχή όπως και άλλα σπήλαια έτσι και αυτό χρησιμοποιήθηκε ως μαντρί.

Στο Σπήλαιο βρέθηκε από τους ανασκαφείς ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα εύρημα. Ένα απανθρακωμένο νήμα μήκους ενός χιλιοστού. Η ηλικία του νήματος υπολογίζεται στα 7000 χρόνια γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι της νεολιθικής εποχής μπορούσαν να γνέθουν και να υφαίνουν. Ακόμα βρέθηκαν σπόροι, οστά και διάφορα διατροφικά υπολείμματα.

Πηγή:

Drakaina Cave

InKefalonia

Το 1992 στη θέση Μπρούτζι στα Τζανάτα ένα ακόμα εύρημα του μυκηναϊκού πολιτισμού ήρθε στο φως, από τον αρχαιολόγο Λάζαρο Κολώνα, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μία φορά πόσο άνθησε το νησί εκείνη την περίοδο. Πρόκειται για ένα καλοδιατηρημένο θολωτό τάφο, ο οποίος είναι μοναδικός στο είδος του στη δυτική Ελλάδα εξαιτίας της καλής του κατάστασης και του μεγέθους του (ύψος 3,95 μέτρα και διάμετρος 6,80 μέτρα). Το εμβαδόν του ανέρχεται στα 250 τετραγωνικά μέτρα.

Ο τάφος είναι χτισμένος πάνω σε κάποιον παλαιότερο τάφο με προσανατολισμό από νότο προς βορρά. Κατά την Ενετοκρατία ο τάφος έγινε κατάλυμα με αποτέλεσμα ο θόλος του να καταρρεύσει. Σύμφωνα με τα πολύτιμα χρυσά ευρήματα εικάζεται ότι πρόκειται για τάφο πλούσιων αρχόντων της εποχής.

Ευρήματα που ήρθαν στο φως είναι χρυσά κοσμήματα, σφραγιδόλιθοι, κεραμικά αγγεία κ.α, τα οποία φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.

Πηγή:

Οδυσσεύς

Ένα αξιοθέατο που προσφέρει με την ομορφιά του ηρεμία και χαλάρωση στον επισκέπτη, ο Κήπος του Νάπιερ. Πρόκειται για ένα υπερυψωμένο δενδροφυτευμένο πάρκο με ποικίλα είδη φυτών και δένδρων στο εσωτερικό του Αργοστολίου.
Το όνομα που φέρει το πάρκο είναι προς τιμή του Άγγλου διοικητή που πρόσφερε πολλά σε έργα υποδομής κατά το 19ο αιώνα στο νησί. Εδώ έχει στηθεί και ένα ηρώο.

Πολλές εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα σε αυτό το πάρκο το οποίο ανακατασκευάστηκε μετά το σεισμό και είναι κατάλληλο για περιπάτους ακόμα και τις νυχτερινές ώρες μιας και διαθέτει φωτισμό.

Πηγή:

Wikipedia

Στη Λεωφόρο Ριζοσπαστών σώζεται ένα από τα ελάχιστα κτίρια που δεν καταστράφηκαν από το σεισμό του 1953. Η οικία Κοσμετάτου αποτελεί δείγμα της αρχιτεκτονικής που κυριαρχούσε στο νησί πριν τον καταστροφικό σεισμό. Το εσωτερικό του κτίσματος υπέστη ζημιές και μόνο οι τοίχοι του διασώθηκαν.

Πριν τη σεισμική δραστηριότητα που επέφερε ζημιές το οίκημα ήταν διώροφο, ενώ σήμερα σώζεται το ισόγειο μόνο.
Η οικία Κοσμετάτου ανήκει πλέον, μετά το θάνατο του ιδιοκτήτη, στο Δήμο Αργοστολίου ο οποίος έχει δεσμευτεί για την αναπαλαίωση του, τη συντήρησή του και το κτίσιμο ακόμη ενός ορόφου.

Υπάρχει και άλλο κτίσμα που διατηρεί στοιχεία της προσεισμικής περιόδου αλλά λόγω της θέσης του δεν το γνωρίζουν πολλοί.

Πηγή:

Καθημερινή

Το μουσείο στεγάζεται στο ισόγειο της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης και αποτελεί δωρεά του Βαγγέλη Τυπάλδου Μπάσια. Η νέα πτέρυγα του φιλοξενεί δύο εκθέσεις. Το μουσείο συγκεντρώνει μελετά, ταξινομεί και απογράφει την ιστορία και τα λαογραφικά στοιχεία της Κεφαλονιάς από την Ενετοκρατία ως το 1953 με τους σεισμούς.

Η μόνιμη έκθεση είναι χωρισμένη στις ενότητες αστικό και αγροτικό τμήμα, εκκλησιαστική τέχνη και σχέδιο πόλεως. Χωριστά εκθέτονται η Συλλογή Βυζαντινών Εικόνων Χαροκόπου και η Συλλογή Φραγκίσκου και Στέφανου Βαλλιάνου. Πρόκειται για ένα ζεστό οικογενειακό εκθεσιακό χώρο.

Σκοπός του μουσείου είναι η προβολή της Ιστορίας και των Λαογραφικών στοιχείων του νησιού από το 16ο αιώνα ως το 1953, που εξαιτίας των σεισμών καταστράφηκαν πολλά στοιχεία του κεφαλλονίτικου πολιτισμού.

Στο μουσείο φιλοξενούνται :
• Φωτοτυπημένα Αγγλικά, Γαλλικά Ιταλικά ιστορικά έγγραφα
• Οικιακά σκεύη, πορσελάνες, ασημικά
• Κεντήματα και αγροτικά καθημερινά σκεύη
• Αναπαράσταση υπνοδωματίου
• Υδατογραφίες, λιθογραφίες, χάρτες, αποτυπώσεις, εκκλησιαστικά σχέδια
• Φωτογραφικά αρχεία που αποτελούνται από 3000 φωτογραφίες της Κεφαλονιάς πριν τους σεισμούς, ιστορικών προσώπων, αρχιτεκτονικού υλικού, εκκλησιαστικών εικόνων και ναών.
• Έργα τέχνης, ξυλόγλυπτα τέμπλα, εκκλησιαστικά σκεύη, εικόνες και νομίσματα.

Στο μουσείο μπορείτε να επισκεφτείτε και την πληροφοριακή Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη που φιλοξενείται εδώ.


Ώρες λειτουργίας
Δευτέρα – Σάββατο, 9.00 π.μ. – 2.00 μ.μ.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου μετά τον σεισμό του 1953 που υπέστη σοβαρές ζημιές θεμελιώθηκε το 1957 και ολοκληρώθηκε το 1960 ενώ το 2000 το κτήριο είχε πλήρως αποκατασταθεί από όλες τις φθορές. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου φιλοξενούνται ευρήματα από την προϊστορική εποχή. Το μουσείο έχει τρεις αίθουσες.

Στην πρώτη αίθουσα εκθέτονται ευρήματα από την Σάμη, το Φισκάρδο και τη Σκάλα τα οποία χρονολογούνται στην παλαιολιθική και τη νεολιθική περίοδο. Εδώ θα δείτε πυριτολιθικά εργαλεία, πήλινα σκεύη, πολύτιμη μικροτεχνία και κεραμική από θολωτούς τάφους της μυκηναϊκής περιόδου.

Στη δεύτερη αίθουσα υπάρχουν ευρήματα εξ ολοκλήρου της μυκηναϊκής περιόδου η οποία παρουσίασε ιδιαίτερη ακμή στο νησί της Κεφαλονιάς. Αντικείμενα τα οποία προέρχονται κυρίως από τάφους και όχι μόνο, που υπήρχαν εκείνη την ιδιαίτερα ανθηρή για την ιστορία του νησιού περίοδο.

Στην τρίτη αίθουσα τα ευρήματα χρονολογούνται τον 5ο αιώνα π.Χ όπου η Κεφαλονιά χωρίζονταν σε 4 πόλεις-κράτη την Πάλη, την Κράνη, τους Πρόννους και τη Σάμη. Σε αυτή την αίθουσα θα δείτε υδρία του 8ου αιώνα π.Χ, μαρμάρινη κεφαλή Σιληνού, πλαστικό αγγείο σε μορφή δούλου, αντικείμενα από νεκροταφεία στο Φισκάρδο, τρεις ταφικές στήλες, μια μαρμάρινη κεφαλή γυναίκας και μέρος ψηφιδωτού δαπέδου από το ιερό του Ποσειδώνα στο Ληξούρι.

Πηγή:

Καθημερινή

Κατά το χρονικό διάστημα 1834-1839 ιδρύθηκε από τον Πέτρο Ι. Σκαρλάτο η Φιλαρμονική Σχολή Πάλλης που δραστηριοποιείται στο Ληξούρι. Η ίδρυση της σχολής ήταν το έναυσμα στο να δημιουργηθούν και άλλες ανάλογες σχολές στα Επτάνησα, που σκόπευαν στην πολιτιστική ανάπτυξη τα χρόνια της Βρετανικής κυριαρχίας.

Από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα, έχοντας δύο αιώνων λειτουργικό έργο, η σχολή διαπαιδαγωγεί δωρεάν τους νέους που τους αρέσει η μουσική. Η σχολή στεγάζεται στο Γηροκομείο του Ληξουρίου και συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της χωρίς να την πτοούν ούτε μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως οι πόλεμοι στην Ευρώπη τον 20ο αιώνα ή οι εμφύλιοι, αλλά ούτε και καταστροφικά γεγονότα όπως οι σεισμοί του 1953.

Στις 30 Δεκεμβρίου του 1982 η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου και αργότερα Πάλλης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σημαντικό έργο που έχει επιτελέσει τόσα χρόνια στον πνευματικό ελληνικό κόσμο.